De doetiidske Lauwerssee, wie te sjen as in “kom”, wêrby it haadsoal foar De Skâns lâns rûn. By noardwester stoarm waard it wetter fanôf de Noard- en Waadsee de Lauwerssee ynjage. It wetter koe hjirtroch goed heech komme te stean, sjoch ek by ridders en helden.

Noardwester stoarm. De pier nei de peilskaal en de rêdingsboat stie ûnder wetter. De peilskaal stiet der tsjintwurdich noch. In holle betonnen toer mei gatten ûnder wetter mei in driuwer der yn, sadat it wetter yn ‘e toer krekt sa heech stiet as der bûten. Oan de driuwer siet in mjitynstrumintfêst dy't yn it hokje stie. It liket as stiet der ienop de peilskaal, krek rjochtsefter it hokje. Yn de fetten op de foargrûn siet neffens ús heit brânstof foar de fearboaten en de rêdingsboat. Dat koe doe noch, mei de hjoeddeiske brânstof prizen is dit skraach noch foar te stellen.

Myn neef Henk fan omke Klaas en tante Durkje liet my op 14 july 2007 witte dat hy te finen is op boppesteande foto. Hjir syn ferhaal.

“Yn dyn ferhaaltsje by de peilskaal yn stoarmwaar fermeldest de oanwêzichheid fan in persoan op de peilskaal.
Ast ynzoomst ( is dat geef Frysk?) op de foto sjochst dat der noch ien njonken stiet (efter it rútsje).
Neffens my bin ik dat mei Klaas fan Henk en Klaske.
It heucht my noch dat Klaas en ik mei stoarmwaar tusken de brekkers troch en yn e lijte fan de muorre nei de peilskaal rún binne.
Willem Wilstra hat sûnder dat wy it fernaam hawwe de foto makke. (moat ergens yn 67 of 68 west hawwe)”

De see koe wyld te kear gean.

Neffens my is it Klaas Scheepstra, dy’t hjir de stoarmbal hiset. Dizze waard hise yn it havenljocht fan De Skâns, boppe op 'e dyk. Dêrefter in part fan de fearboat Johan Willem Friso.

De stoarmbal hise. As lytse beukers klommen wy fansels sa no en dan yn é peal. Wy hienen in natuerlike oanstriid om “seesiik” te wurden, om’t de peal behoarlik skommelje koe.

It havenljocht noch in kear.